Η κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ κάθε χρόνο γίνεται και πιο μουντή. Η παραγωγή ταλέντων έχει μειωθεί, ο κόσμος ούτε από την τηλεόραση δεν βλέπει πλέον αγώνες καλαθοσφαίρισης και το άθλημα από εκεί που είχε βρεθεί στο ζενίθ του, έχει πάρει την κατιούσα. Το ναδίρ που περιμένατε πολλοί να διαβάσετε στην προηγούμενη πρόταση, θα το χρησιμοποιήσουμε στην αναφορά των αθλητικών εγκαταστάσεων στο δήμο Πειραιά.
Δεκάδες σωματεία, στοιβαγμένα στο κλειστό του Σαλπέας, με τους εξ αναβολής αγώνες να πραγματοποιούνται στις 12:00 το μεσημέρι της Κυριακής συνήθως, με τσίμπλες στα μάτια και με το πρωινό να συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο, καθώς δεν υπάρχουν διαθέσιμες ώρες.
Να ευχαριστούμε βέβαια το θεό, όπου λίγα χρόνια πιο πριν εδόθη ένα σεβαστό ποσό για την ανακαίνιση του γηπέδου των Καμινίων και μπόρεσαν οι εξίσου πολλοί σύλλογοι που φιλοξενούνταν σε εκείνο τον τραγικό χώρο, να φιλοξενούνται στον ανανεωμένο τραγικό χώρο. Ταρτάν στο έδαφος σε χρώμα παρκέ το οποίο έχει ξεβαφτεί, τρύπιες τουαλέτες, σπασμένα παράθυρα και μπάνια που θυμίζουν κρατητήρια είναι μερικές από τις ανέσεις που προσφέρει το κλειστό στα Καμίνια.
Στο Σαλπέας από την άλλη, ανακαίνιση δεν έγινε, προφανώς είναι όλα τέλεια, το βουνό ευτυχώς δεν έχει πέσει ακόμα να πλακώσει το γήπεδο και τα αποδυτήρια με προδιαγραφές για ομάδες παμπαίδων, λόγω του πολύ περιορισμένου χώρου, συνεχίζουν να φιλοξενούν αντρικούς αγώνες. Το καλό λοιπόν με αυτό το γήπεδο είναι ότι υπάρχει η κατάλληλη στεγανοποίηση, η οποία μπορεί να επιτρέψει την είσοδο στο στοίχημα για το αν θα διεξαχθεί ή όχι η οποιαδήποτε αναμέτρηση. Όταν έχει λιακάδα λογικά τα ποσοστά θα είναι υψηλά. Στη συννεφιά και στην ψιχάλα θα ανεβαίνουν και όταν έχουμε καταιγίδες ή χιόνια θα φράζεται για να μη μπούμε και μέσα. Όπως καταλαβαίνετε εσείς που δεν γνωρίζετε, κάθε φορά που βρέχει, οι αγώνες αναβάλλονται καθώς σταγόνες αν όχι ροή από τη βροχή, καταλήγει μέσα στο χώρο του γηπέδου, με αποτέλεσμα να προκαλείται αρχικά ολισθηρότητα στο παρκέ και εν συνεχεία λίμνη. Το κακό που συνέβει για πρώτη φορά εφέτος, ήταν ότι το νερό πέρασε μέσα στις σανίδες του εδάφους με αποτέλεσμα αυτό να αποκτήσει καμπύλη επιφάνεια και να μην μπορούν τα σωματεία όχι να σκάσουν τις μπάλες, αλλά ούτε να τρέξουν.
Η διάθεση μας ούτε αυτοσαρκαστική είναι, ούτε χιουμοριστική. Όσοι αγαπούν το μπάσκετ, επιθυμούν να προωθηθεί και να ανέβει το επίπεδο στην νοτιοανατολική Αττική και συγκεκριμένα στον Πειραιά, θα πρέπει να παλέψουν στο να μαζευτεί αυτό το χάλι με το μοναδικό του γήπεδο. Οι παίκτες κάνουν μπάνιο με κρύο νερό κάθε μέρα σχεδόν, τρέχουν μέσα στο κρύο τον χειμώνα, μέσα στη ζέστη το καλοκαίρι, δεν χωράνε να μπουν στα αποδυτήρια, ψάχνουν να βρουν την μία από τις δύο μπασκέτες γιατί το γήπεδο είναι λίγο στραβό, ας τους επιτρέψουν λοιπόν αυτό το βίτσιο να το ζουν ακόμα και όταν βρέχει.
Ένα και μοναδικό γήπεδο υπάρχει στον Πειραιά που φιλοξενεί τόσες ομάδες. Ο νέος Δήμαρχος είναι καθαρά άνθρωπος του αθλητισμού και δείχνει να ενδιαφέρεται αρχικά ώστε να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Υπάρχει τόσος κόσμος και τόσα πιτσιρίκια που ασχολούνται με το άθλημα. Και το Παπαστράτειο να μη θέλετε ή να μη μπορείτε να ανακαινίσετε, διορθώστε τουλάχιστον το σουρωτήρι που ονομάζεται Σελπέας. Στην τελική σκεφτείτε το και πονηρά. Από όλο αυτό μπορεί και να κονομίσετε. Και αν δεν συμβεί το τελευταίο δεν θα σας πρήζει όλος ο Πειραιάς και όχι μόνο για την κατάντια του δήμου που δεν έχει τους βασικούς χώρους άθλησης (ευθύνες δεκάδων χρόνων), ώστε να ικανοποιεί τα δεκάδες και ιστορικά κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, σωματεία.
Καλοκαιράκι έρχεται, ευκαιρία είναι με τον καλό καιρό να ξεκινήσουν και εργασίες αποκατάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου