Διαβάστε τη συνέντευξη.
- Σωτήρη μετά από τρία χρόνια στον Άρη Νικαίας ήρθε η άνοδος. Τι συναισθήματα γεννά αυτή η επιτυχία.
- Η λέξη χαρά είναι λίγη μπροστά στη λέξη ικανοποίηση. Εγώ και οι συμπαίκτες μου πέραν της σκληρής δουλειάς από τις αρχές Αυγούστου, βιώναμε σχεδόν κάθε εβδομάδα τη λέξη πίεση στο πετσί μας. Σίγουρα στην αρχή της χρονιάς νιώθαμε ισχυροί και φαβορί για την άνοδο, αλλά μετά τις πρώτες δύο σφαλιάρες τα δεδομένα άλλαξαν. Ο coach Δρουμπούκης, ο οποίος φέρει και αυτός μερίδιο ευθύνης σε αυτήν την επιτυχία, αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας, ο coach Τσαπάκης ανέλαβε και τη στιγμή που η κατάσταση ήταν τεταμένη, ένας ψυχολόγος-προπονητής από κοινού με το βοηθό του Αυγουστή Βιντζιλαίο, οδήγησαν την ομάδα προς την άνοδο. Για να γίνει αυτό βέβαια εδόθησαν ομηρικές μάχες μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές, στις προπονήσεις και όχι μόνο και όσοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, μπορούν να συμφωνήσουν ότι το συναίσθημα της ικανοποίησης ίσως τελικά να είναι λίγο μεγαλύτερο αυτού της χαράς.
- Πολύ ωραία η ερώτηση που μου κάνω. Η αλήθεια είναι ότι όταν βλέπεις τις καταστάσεις από το εσωτερικό της ομάδας, κάποια πράγματα απομυθοποιούνται. Προσπαθώντας να είμαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός και αναφερόμενος αρχικά στο αγωνιστικό κομμάτι, η αξία του Σουρλή στον άσσο,είναι ακριβώς αυτή που όλοι συζητούν. Από τα πιο δημιουργικά και ταυτόχρονα αποτελεσματικά play maker που υπάρχουν. Ο Φωτόπουλος στη συνέχεια είναι αυτό που λέμε μια πολεμική μηχανή. Αν και οικογενειάρχης ο άνθρωπος, δεν έχανε προπόνηση, δούλευε σκληρά μέσα σε αυτή, σε εντάσεις που νεότεροι δε δουλεύουν, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να ξαναανεβάσει τον Άρη Νικαίας και να είναι μόνιμα διακριθής. Ο Κανέλλης είναι ο λεγόμενος για μένα σκύλος. Δεν άφηνε ριμπάουντ, έσβηνε παίκτες από τον χάρτη όταν τους μάρκαρε, μαχητής σε κάθε του παρουσία στο παρκέ. Ίσως το καλύτερο τεσσάρι εδώ και τρία χρόνια που αγωνίζομαι στην Ά Εσκανα. Ο Ραλλάτος συνεχίζοντας, είναι το δυναμικό παιδί που όλοι ξέρουν, αυτός που έκανε το κάτι παραπάνω στο ματς με τον Πρωτέα που μας χάρισε το +9 και ένα από τα πεντάρια που δύσκολα θα δεις να χάνει καλάθι από κάτω ή από μέση απόσταση. Αυτά για τους παίκτες που θεωρούνται από κάποιους υψηλού επιπέδου, καθώς η ομάδα εκτός από αυτούς, είχε δύο από τα πιο εκρηκτικά δυάρια, τον Πολυχρονόπουλο και τον Σταυρούλη, τον Σκιαθίτη ο οποίος από το τρίποντο μπορούσε να κοντράρει τον Θέμη και τον Γιώργο, πράγμα που ζούσαμε καθημερινά στις προπονήσεις, τον Αναστόπουλο ο οποίος από όταν βρήκε τα πατήματά του έδινε ανάσες στο Σουρλή και εξαντλούσε τους αντιπάλους του με την άμυνά που έπαιζε. Επίσης υπήρχε στο ρόστερ η εμπειρία του Αλτσαντζή, ο οποίος κάποτε έβλεπε τις ομάδες να σπαταλούν εκατομμύρια για τη μεταγραφή του και εμείς με τη σειρά μας να νλέπουμε με κάθε εμφάνιση του να αλλάζει η ροή της αναμέτρησης. Υπήρξαν πολλά ματς, όπου έμπαινε ο Κώστας και τα παιχνίδια έγερναν προς το μέρος μας με την ενέργεια που έβγαζε και τις παλιομοδίτικες κλοπές που έκανε. Να αναφέρω επίσης τον Λαμπρινό, τον Κωσταντοπουλο, τον Παναγιωτάκη και τον Διονυσάκη οι οποίοι με την παρουσία τους σε προπονήσεις και αγώνες ήταν το ίδιο σημαντικοί με τους πρώτους σε σειρά που ανέφερα, καθώς επίσης και τον αγέραστο Τσιμπεκίδη ο οποίος δεν έχανε προπόνηση με αποτέλεσμα όταν η ομάδα είχε απουσίες, να μπορούσε να κάνει ολοκληρωμένη προπόνηση χάρη σε αυτόν. Τέλος να αναφερθώ και στην έστω μικρή παρουσία του Γαλίτη, ο οποίος στις αρχές του πρωταθλήματος αναγκάστηκε να σταματήσει, αν και είμαι σίγουρος ότι με αυτόν στην ομάδα η άνοδος ίσως ερχόταν πιο εύκολα και θα κρατούνταν καλύτερα οι ισορροπίες έξω από τις τέσσερις γραμμές.
- Μου βάζω δύσκολα με αυτήν την ερώτηση, αλλά θα στηρίξω την αγάπη προς το άθλημα. Όσοι παίζουν μπάσκετ και συναναστρέφονται με τους αθλητές, γνωρίζουν τι και ποιος είναι ο καθένας. Κανένα μέσω κοινωνικής δικτύωσης και κανένα κονέ, δεν θα μπορέσει ποτέ να κρύψει την πραγματικότητα. Αυτούς που θα ξεχώριζα εγώ ως Σωτήρης από τη φετινή χρονιά όμως και ίσως να μην είμαι και ο μόνος, είναι ο χαρακτήρας του Φωτόπουλου, ο οποίος δείχνει μια αυθεντικότητα και για αυτό κιόλας έχει καταφέρει τόσα στο χώρο και το φυσικοθεραπευτήριο του το εμπιστεύεται όλη η Εσκανα, τον υπομονετικό Κανέλλη ο οποίος ποτέ, σε ότι και αν συνέβαινε δεν έδειξε την ενόχληση του, τον χαβαλέ που έβγαζαν δίχως να μειώνουν ή να προσβάλλουν ο Λαμπρινός, ο Κωνσταντόπουλος και ο Αλτσαντζής. Αναφερόμενος στη συνέχεια στους ανθρώπους πέραν των αθλητών, ο προπονητής μας, ο κύριος Τσαπάκης είναι γνωστός σε όλη την πιάτσα, ως ένα από τα καλύτερα παιδιά, το ίδιο και ο Αυγουστής Βιτζιλαίος. Παρόλο που αρκετές φορές κοντραρίστηκαν οι σκέψεις μας, αν αυτοί οι δύο και κάποιοι από εμάς τους παίκτες δεν είχαμε υπομονή και κατανόηση, δύσκολα ο Άρης θα πετύχαινε όσα πέτυχε. Στα της διοίκησης τώρα, έχοντας την τύχη να συναναστρέφομαι για τρίτο χρόνο με τον Μιχάλη Γαλίτη, θα σας αναφέρω αυτά που έλεγα και καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς και θα συνεχίσω να λέω για το υπόλοιπο της ζωής μου, ότι κύριοι και άνθρωποι σαν τον Γαλίτη δεν υπάρχουν. Και ως παίκτης και ως πρόεδρος, προσέφερε και προσφέρει πολλά στον Άρη και στο τοπικό μπάσκετ, έχει ματώσει οικονομικά τόσα χρόνια και δεν υπάρχει αθλητής που να έχει παράπονο από αυτόν. (Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλές ομάδες που είτε πριν η ομάδα δώσει τη μεγαλύτερη μάχη της για να σωθεί 2012-13, είτε αμέσως μετά τη λήξη της αγωνιστικής σαιζόν με την άνοδο στην τσέπη 2014-15 να έχει ξεπληρώσει όλους τους αθλητές.) Και ακριβώς ότι ανέφερα για τον Κύριο Γαλίτη, ισχυεί και για τον Κώστα Σκιαθίτη. Κύριος με Κ κεφαλαίο, κάθε εβδομάδα δίπλα στην ομάδα, έκανε τα προβλήματα της ομάδας δικά του και ήταν πάντα αυτός που έσβηνε τις φωτιές όταν υπήρχαν, ή οποιαδήποτε παρεξήγηση θέλοντας την ομάδα, να είναι δεμένη σαν οικογένεια (τυχερός πλέον ο Ιωνικός). Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι ξεχωριστοί κύριοι, που είμαι σίγουρος ότι όλες οι ομάδες θα ήθελαν να τους είχαν για προέδρους, δύσκολα εγώ θα παινευόμουν ότι ανέβηκα κατηγορία. Ολοκληρώνοντας να αναφερθώ και στον Γιώργο Καριώτη, ο οποίος ως έφορος της ομάδας, έδωσε κάποιες λύσεις σε πολλά προβλήματα που παρουσιάζονταν ξαφνικά και αυτό τον έκανε υπερπολύτιμο.
- Για τη δική σου φετινή παρουσία στο αγωνιστικό κομμάτι τι θα ήθελες να πεις;
- Με ευχαριστώ για την ερώτηση που μου κάνω και θα μου απαντήσω όσο πιο ειλικρινά γίνεται. Φέτος αφού η ομάδα κέρδισε την κατηγορία ο Κόλλιας είναι πετυχημένος. Κοιτώντας όμως ένα προς ένα τα παιχνίδια της χρονιάς και αφήνοντας στην άκρη το αν αδικήθηκα ή όχι με τη φετινή μου συμμετοχή, θα θυμηθώ τα παιχνίδια με τους Τράχωνες, τον Μίλωνα και τον Έσπερο εκτός έδρας, όπου με τον Ραλλάτο τραυματία και τους δύο βαθμούς της νίκης να αποτελούσαν μονόδρομο, βρήκα τον χρόνο μου στην ομάδα και πιστεύω ότι συνέβαλα και εγώ στο να πάρουμε τις δύο από τις τρεις εκείνες νίκες, σχετικά άνετα και την τρίτη έστω και δύσκολα. Μπορεί να μην σκόραρα φέτος όπως την πρώτη ή τη δεύτερη χρονιά μου στον Άρη, αλλά η παρουσία τόσο ποιοτικών σουτέρ στην ομάδα, μου άνοιξε κάποιους χώρους και ταυτόχρονα νομίζω ότι μου επετράπη να κάνω το παιχνίδι τους ακόμα πιο εύκολο.
- Σε αυτήν την ερώτηση με φέρνω σε δύσκολη θέση, καθώς μπορεί να ξεχάσω κάποιον, αλλά με μία γρήγορη σκέψη και αναφερόμενος στα δύο προηγούμενα χρόνια, μου έρχεται στο μυαλό ο Γιώργος Κοκκινος. Από τα καλύτερα παιδιά, παλαβός μέσα στις τέσσερις γραμμές και ένας μπασκετμπολίστας που τον πληρώνεις για να σκοράρει και το κάνει παντού και πάντα. Ο Ηλίας Αρμανίδης μετά... Παιδί Διαμάντι, σκύλος και αυτός στην άμυνα, τρομερό σουτ, πολύ γέλιο. Νομίζω ότι θα ξαναβρεθούμε στο μέλλον σε κάποια ομάδα με τον Ηλία. Ο καρδιοκατακτητής Διαμαντής Σαρδέλης. Απίστευτο γέλιο, τρομερός τύπος, σουτ από αυτά που δε συναντάς συχνά, χαίρεσαι να έχεις τέτοιους συμπαίκτες. Για τους Γαλίτη, ΑΛτσαντζή και Κωνσταντόπουλο δεν αναφέρομαι, καθώς πιστεύω ότι θα είμαι μαζί τους ακόμα μία χρονιά.
- Που θα ήθελες να αφιερώσεις τη φετινή άνοδο;
- Σίγουρα στους ανθρώπους που επένδυσαν τόσα πράγματα στην ομάδα, στους συμπαίκτες μου αυτούς, που έβαλαν μαζί με εμένα πιο κάτω το εγώ τους για το εμείς, στον άμεσα προϊστάμενό μου στον χώρο εργασίας μου, ο οποίος μου επέτρεπε να είμαι παρόν σε όλες τις προπονήσεις σαν να ήμουν ακόμα ένας αδερφός του, στην οικογένεια μου και στη φανατική οπαδό μου, που εδώ και μερικά χρόνια δεν έχει χάσει αγώνα μου.
- Τι θα ήθελες του χρόνου για τον Άρη Νικαίας;
- Ευχή μου θα ήταν να ζούσαμε σε ιδανικούς καιρούς, να μην υπήρχε κρίση και να έμενε ένα μεγάλο μέρος του περσινό υλικού στην ομάδα. Είχαμε μια πολύ καλή αγωνιστική εικόνα και θεωρώ πως κοντράραμε πολύ άνετα ομάδες Γ´ και Β´ εθνικής. Επειδή όμως υπάρχουν πολλά πράγματα στη μέση που δεν μπορώ να τα γνωρίζω όντας απλά παίκτης, πιστεύω ότι όσοι αγαπούν την ομάδα και πιστεύουν σε αυτό το οικογενειακό κλίμα που πρεσβεύει ο Άρης, εφόσον τους ζητηθεί από τη διοίκηση θα κάνουν ότι χρειάζεται για να παραμείνουν σε αυτήν. Από εκεί και μετά οι πρώτες κινήσεις της ομάδας εμένα με κάνουν να αισθάνομαι σίγουρος για τη συνέχεια. Έχουμε πλέον έναν νέο προπονητή τον κύριο Ζερβουλάκο ο οποίος από όπου και αν έχει περάσει, έχει σημειώσει τουλάχιστον μία άνοδο, παραμένει ο Κανέλλης από ότι φαίνεται, ο Φωστέρης και ο Σταγιάνοβιτς έκλεισαν και περνάνε και άλλοι πολύ καλοί παίκτες από τον Πλάτωνα, όπου σε λίγες ημέρες θα δώσουν τα χέρια από τα όσα μαθαίνω. Δε θα ανάψουμε πυροτεχνήματα από νωρίς, αλλά πιστεύω ότι θα είμαστε όπως πρέπει για του χρόνου.
- Δεν θα πω ότι μεγάλωσα με μία αφίσα του Γαλίτη ή κάποιου άλλου εμβληματικού αθλητή της ομάδας με το Αστέρι στη φανέλα πάνω από το κρεβάτι μου, ούτε θα το παίξω Αριανάρα. Καλώς ή κακώς υπάρχει μία οικειότητα και μία αγάπη με τον Άρη και τους ανθρώπους του. Τρεις χρονιές τώρα, έχουμε συμφωνήσει μέσα από μία κουβέντα πέντε λεπτών και η εμπιστοσύνη από πλευράς μου είναι τυφλή. Μία καλή πορεία στη ΄Γ εθνική και το ταβάνι θα εμφανιστεί πιστεύω κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
- Και του χρόνου στον Άρη λοιπόν;
- Ήταν ακόμα μία υπόθεση υπόθεση πέντε λεπτών. Τα λεφτά δεν είναι ο μόνος λόγος για να παίξει κανείς σε μία ομάδα μπάσκετ. Σας ανέφερα ήδη τη λέξη οικειότητα, ιδανικό κλίμα, καλοί φίλοι... Άρα είχα αρκετούς λόγους να απορρίψω οικονομικές προτάσεις με τα διπλάσια και παραπάνω χρηματικά ποσά και να παραμείνω για ακόμα μία χρονιά σε ένα ''μαγαζί γωνία'' για μερικούς, ή μία ιδανική δεύτερη οικογένεια όπως το βλέπω εγώ. Αν δεν παίξει κανείς στον Άρη δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν όλα αυτά που αναφέρω.
- Και του χρόνου στον Άρη λοιπόν;
- Ήταν ακόμα μία υπόθεση υπόθεση πέντε λεπτών. Τα λεφτά δεν είναι ο μόνος λόγος για να παίξει κανείς σε μία ομάδα μπάσκετ. Σας ανέφερα ήδη τη λέξη οικειότητα, ιδανικό κλίμα, καλοί φίλοι... Άρα είχα αρκετούς λόγους να απορρίψω οικονομικές προτάσεις με τα διπλάσια και παραπάνω χρηματικά ποσά και να παραμείνω για ακόμα μία χρονιά σε ένα ''μαγαζί γωνία'' για μερικούς, ή μία ιδανική δεύτερη οικογένεια όπως το βλέπω εγώ. Αν δεν παίξει κανείς στον Άρη δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν όλα αυτά που αναφέρω.
- Σωτήρη σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που βρήκες και απάντησες στις ερωτήσεις μας.
- Παιδιά αφού μου το ζητήσατε δεν μπορούσα να το αρνηθώ. Από το να πήγαινα σε κάποιον φίλο ή γνωστό και να εξέφραζα τις γνώμες μου ώστε να γίνω αρεστός, καλύτερα να τις πω στον εαυτό μου σαν έναν τύπο εξομολόγησης. Εδώ οι ερωτήσεις ήταν περισσότερο αυθόρμητες. Καλή συνέχεια και καλό καλοκαίρι σε όλους τους SPORTSOFFICERS.
ΥΓ. Το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης ήταν γραμμένο αμέσως μετά την επίτευξη της ανόδου.
ΥΓ. Το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης ήταν γραμμένο αμέσως μετά την επίτευξη της ανόδου.
Ο νέος υποστηρικτής των SPORTSOFFICERS
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ / ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ / ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Διεύθυνση : Αγ. Παρασκευής 70 , Ελληνικό
Γραμματεία (17.30-20.00-Τρίτη έως Πέμπτη) : 210-9955019 και
Υπεύθυνος προγράμματος : Καρατράντος Γιώργος (10.00-13.00) :
Δηλώσεις συμμετοχής από 25/5-20/6 , Αγ. Παρασκευής 70 ,ελληνικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου